هفت راه براي تربيت کودکي شاد

تقريبا تمام متخصصان و روان شناسان کودک معتقدند که يک کودک شاد داراي ويژگي هاي خاص است که او را از ساير کودکان متمايز مي کند.برخي از اين ويژگي ها عبارتند از:اعتماد به نفس،آرامش،درک بهتر محيط،اجتماعي بودن،خوش بيني و...وصد البته،اين شما والدين هستيد که نقش اساسي را در شاد بودن يا غمگين و پراسترس بودن او بازي مي کنيد.براي اينکه نقشي ماندگار و جاويد در زندگي فرزندتان به جا بگذاريد،راهکارهاي زير را بخوانيد و به آنها عمل کنيد.
"فراموش نکنيد که شاد بودن با لوس بودن تفاوت زيادي دارد!"
1-براي کودکتان از خاطرات کودکيتان بگوييد.
همه بچه ها عاشق شنيدن داستان هايي درباره کودکي و شيطنت هاي پدر و مادرشان هستند.با اين کار هم رابطه بين شما و فرزندتان صميمي تر مي شود و هم زمان خوبي را در کنار يکديگرسپري خواهيد کرد البته به شرط آنکه در هنگام تعريف خاطره تنها خود خاطره را بگوييد و دست از مقايسه و نصيحت برداشته و بگذاريد حتي اگر پندي درآن خاطره است،خود کودک به آن دست يابد و يا درنهايت با يک طرح سوال از او بپرسيد به نظرت من کار اشتباهي کردم؟اگر تو بودي چه کار مي کردي؟
2-با کودکتان به پياده روي برويد.
اگر همراه کودکتان حداقل هفته اي يک بار به پياده روي برويد(پياده روي،نه براي خريد!)و دنيا را از دريچه چشم او ببينيد و در مورد مسايل گوناگون حرف بزنيد،مطمئن باشيد در دوره نوجواني مجبور نخواهيد بود که پيش دوستانتان از تک روي هاي فرزندتان بناليد چون از کودکي به او ياد داده ايد که مي تواند براي حرف زدن درباره همه چيز روي شما حساب کند.
3-باهم خنديدن را فراموش نکنيد.
خنديدن با فرزند نشان از اين دارد که شما از نقش يک والد هميشه سختگير خارج شده و لحظات خوشي را با او و در کنارش داريد.سعي کنيد فضاي خنديدن را در محيط خانه به وجود بياوريد.اينکه مدام در آشپزخانه ايد يا در حال روزنامه خواندن،شما را از فرزندتان دورتر و دورتر مي کند و او به ناچار به دنياي بازي هاي رايانه اي پناه مي برد.با کودکتان خنديدن کار مشکلي نيست ولي با اين کار چيزي را به او هديه مي دهيد که درتمام عمر به دردش مي خورد:شاد بودن
4-دنياي او را باورکنيد هرچند که کوچک باشد.
يکي از ارزنده ترين هديه ها به فرزندتان اين است که درتمام مراحل زندگي او-از کودکي تا بزرگسالي-به دقت به او و باورهايش توجه کنيد.
شما مي توانيد با گوش کردن و مسخره نکردن باورهاي فرزندتان آنها را کم کم جهت دهيد حتي اگر خيلي ابتدايي يا نادرست به نظر مي رسند آنها را اصلاح کنيد.مطمئن باشيد با مسخره کردن،آن باور از ذهن او پاک نمي شود بلکه تنها با شما در ميان نمي گذارد.درعين حال با همين کارساده مي توانيد فرزندتان را از فردي عادي به خلاق تبديل کنيد.اين مساله به ويژه در مورد ترس هاي او حائزاهميت است.به ترس هاي او نسبت به تاريکي،هيولا، ديو و...بسيار توجه کنيد زيرا همين ترس هاي کوچک در بزرگسالي به معضلات ريشه اي و غيرقابل حلي تبديل مي گردد.
5-به فرزندتان فرصت دهيد تا خود را نشان دهد.
هرکودکي استعداد مخصوص به خود را دارد.به او فرصت بيان استعدادهايش را بدهيد.نه آنها را بيش ازحد بزرگ کنيد و نه به ديده تحقير نگاه کنيد.به اين بينديشيد که فرزندتان درحال تلاش است و همين عامل تمام موفقيت هاي آينده اش خواهد بود.
بگذاريد درکنار شما زندگي را تجربه کند.اگر با هم به خريد مي رويد به او ياد بدهيد که چگونه جنس خوب را انتخاب کند و پس از مدتي،هنگامي که در فروشگاه قدم مي زنيد،اين کار را به او بسپاريد.اگر او دوست دارد که براي شما کتابي بخواند يا فيلمي را تعريف کند زماني را برايش مشخص کنيد تا اين کار را انجام دهد.روزي 15 دقيقه ازشما چيزي را کم نمي کند ولي به کودکتان شادي فراواني را ارزاني مي کند.اين 15دقيقه مي تواند هنگامي که شما در آشپزخانه درحال آشپزي هستيد رخ دهد.
6-همراه با فرزندتان به سراغ کودکان بي بضاعت برويد.
همواره درتمام اديان دنيا،انسان ها را تشويق به کمک به مستمندان مي کنند زيرا يکي از راه هاي شاد بودن و رسيدن به آرامش،ديدن خوشحالي درنگاه يک فرد نيازمند است.اگر از کودکي فرزندتان را با بخشيدن و ياري رساندن آشنا کنيد،اودر بزرگسالي نيز همواره اين توشه پربار را به همراه خواهد داشت و علاوه براينکه با اين کار روح خود را جلا مي بخشد،شادي و رضايتمندي را نيز برايش به ارمغان خواهد آورد و مهم تراز همه قدر زندگي خود را بهتر خواهد دانست و از توقعات بي جا که مسبب ناخشنودي درزندگي هرفردي است، دور مي ماند.
7-مبارزه با مشکلات و يافتن بهترين راه حل را،به کودکتان بياموزيد.
هرفردي-چه کودک چه بزرگسال-هنگامي که از مساله يا مشکلي پيروز بيرون مي آيد،حس خوشايندي پيدا مي کند.اين مشکلات براي کودک شما ممکن است بسيار ساده باشد:ناتواني دردرست کردن يک پازل يا بستن بند کفش،قهر بايک دوست و...با صبرو حوصله بسيار به او بياموزيد که گريه کردن مشکلي را حل نمي کند.البته ياد دادن اين موضوع بسيار سخت و زمانبراست.به او ياد دهيد که در برابر هرمشکلي به راه حل هاي آن فکر کند و سپس ببيند آيا مي تواند به تنهايي آن را حل کند يا اينکه به کمک شما نياز دارد.اگر واقعا به کمک شما احتياج داشت،دريغ نکنيد و گرنه بگذاريد تا طعم خوش پيروزي -به تنهايي-را بچشد.
منبع:مجله موفقيت(ش 166)
/خ